książkowy

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж		ед. ч.			мн. ч.
		муж. р.	ср. р.	жен. р.	лично-муж.	нелич.-муж.
Им.		książkowy	książkowe	książkowa	książkowi	książkowe
Р.		książkowego		książkowej	książkowych
Д.		książkowemu			książkowym
Вн.	одуш.	książkowego	książkowe	książkową	książkowych	książkowe
	неод.	książkowy
Тв.		książkowym			książkowymi
М.				książkowej	książkowych

książ-ko-wy

Прилагательное.

Корень: --.

Произношение

• МФА: [cɕɔ̃w̃ʃˈkɔvɨ] 

  (файл)

Семантические свойства

Значение

1. книжный ◆ -Wiesz dobrze o mnie, że nie jestem szczurem książkowym, więc czego się ze mną droczysz! — – Ты хорошо знаешь, что я не книжный червь, чего же ты со мной препираешься! Стефан Жеромский, «Пепел» (1902) / перевод Е. Н. Троповского, Е. М. Егоровой, 1967 [НКРЯ]
2. умственный ◆ Nadawało mu to z daleka pozór niepospolitej żywości i wybuchliwości, jakkolwiek w zmęczonej trochę cerze jego twarzy znać było długą już i wytężoną pracę książkową. — Издали это придавало ему оттенок энергии, вопреки его бледному исхудалому лицу, носившему следы утомления долгими и напряженными умственными занятиями. Элиза Ожешко, «Над Неманом» (1886-1887) / перевод Вукола Лаврова, 1896 [НКРЯ]

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Происходит от ??