Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: oblenī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obleniō
|
oblenior
|
obleniam
|
obleniar
|
—
|
—
|
2 p.
|
oblenis
|
oblenīris
|
oblenias
|
obleniāris
|
oblenī
|
oblenīre
|
3 p.
|
oblenit
|
oblenītur
|
obleniat
|
obleniātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
oblenīmus
|
oblenīmur
|
obleniāmus
|
obleniāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
oblenītis
|
oblenimini
|
obleniātis
|
obleniāmini
|
oblenīte
|
oblenimini
|
3 p.
|
obleniunt
|
obleniuntur
|
obleniant
|
obleniantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obleniēbam
|
obleniēbar
|
oblenīrem
|
oblenīrer
|
2 p.
|
obleniēbas
|
obleniebāris
|
oblenīres
|
oblenirēris
|
3 p.
|
obleniēbat
|
obleniebātur
|
oblenīret
|
oblenirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
obleniebāmus
|
obleniebāmur
|
oblenirēmus
|
oblenirēmur
|
2 p.
|
obleniebātis
|
obleniebamini
|
oblenirētis
|
oblenirēmini
|
3 p.
|
obleniēbant
|
obleniebantur
|
oblenīrent
|
oblenirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
obleniam
|
obleniar
|
—
|
2 p.
|
oblenies
|
obleniēris
|
oblenīto
|
3 p.
|
obleniet
|
obleniētur
|
oblenīto
|
Plur.
|
1 p.
|
obleniēmus
|
obleniēmur
|
—
|
2 p.
|
obleniētis
|
obleniemini
|
oblenitōte
|
3 p.
|
oblenientur
|
obleniunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
oblenīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
oblenīri
|
Participium praesentis actīvi
|
obleniens
|
Gerundium
|
obleniendi
|
Gerundivum
|
obleniendus, -a, -um
|
Основа перфекта: oblenīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
oblenīvī
|
oblenīverim
|
oblenīveram
|
oblenīvissem
|
oblenīverō
|
2 p.
|
oblenīvisti
|
oblenīveris
|
oblenīveras
|
oblenīvisses
|
oblenīveris
|
3 p.
|
oblenīvit
|
oblenīverit
|
oblenīverat
|
oblenīvisset
|
oblenīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
oblenīvimus
|
oblenīverimus
|
oblenīverāmus
|
oblenīvissēmus
|
oblenīverimus
|
2 p.
|
oblenīvistis
|
oblenīveritis
|
oblenīverātis
|
oblenīvissētis
|
oblenīveritis
|
3 p.
|
oblenīvērunt
|
oblenīverint
|
oblenīverant
|
oblenīvissent
|
oblenīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
oblenīvisse
|
Основа супина: oblenīt-
Participium perfecti passivi
|
oblenītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
oblenītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
oblenītum
|
Supinum II
|
oblenītū
|
oblenio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.
Семантические свойства
править
- успокаивать, смягчать (aliquem iracundum Sen) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править