Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: obstuprā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obstuprō
|
obstupror
|
obstuprem
|
obstuprer
|
—
|
—
|
2 p.
|
obstupras
|
obstuprāris
|
obstupres
|
obstuprēris
|
obstuprā
|
obstuprare
|
3 p.
|
obstuprat
|
obstuprātur
|
obstupret
|
obstuprētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
obstuprāmus
|
obstuprāmur
|
obstuprēmus
|
obstuprēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
obstuprātis
|
obstuprāmini
|
obstuprētis
|
obstuprēmini
|
obstuprāte
|
obstupramini
|
3 p.
|
obstuprant
|
obstuprantur
|
obstuprent
|
obstuprentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obstuprābam
|
obstuprābar
|
obstuprārem
|
obstuprārer
|
2 p.
|
obstuprābas
|
obstuprabāris
|
obstuprāres
|
obstuprarēris
|
3 p.
|
obstuprābat
|
obstuprabātur
|
obstuprāret
|
obstuprarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
obstuprabāmus
|
obstuprabāmur
|
obstuprarēmus
|
obstuprarēmur
|
2 p.
|
obstuprabātis
|
obstuprabamini
|
obstuprarētis
|
obstuprarēmini
|
3 p.
|
obstuprābant
|
obstuprabantur
|
obstuprarent
|
obstuprarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
obstuprābo
|
obstuprabor
|
—
|
2 p.
|
obstuprābis
|
obstupraberis
|
obstuprāto
|
3 p.
|
obstuprābit
|
obstuprabitur
|
obstuprāto
|
Plur.
|
1 p.
|
obstuprabimus
|
obstuprabimur
|
—
|
2 p.
|
obstuprabitis
|
obstuprabimini
|
obstupratōte
|
3 p.
|
obstuprabuntur
|
obstupranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
obstuprāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
obstuprāri
|
Participium praesentis actīvi
|
obstuprāns
|
Gerundium
|
obstuprandī
|
Gerundivum
|
obstuprandus, -a, -um
|
Основа перфекта: obstuprāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
obstuprāvī
|
obstuprāverim
|
obstuprāveram
|
obstuprāvissem
|
obstuprāverō
|
2 p.
|
obstuprāvisti
|
obstuprāveris
|
obstuprāveras
|
obstuprāvisses
|
obstuprāveris
|
3 p.
|
obstuprāvit
|
obstuprāverit
|
obstuprāverat
|
obstuprāvisset
|
obstuprāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
obstuprāvimus
|
obstuprāverimus
|
obstuprāverāmus
|
obstuprāvissēmus
|
obstuprāverimus
|
2 p.
|
obstuprāvistis
|
obstuprāveritis
|
obstuprāverātis
|
obstuprāvissētis
|
obstuprāveritis
|
3 p.
|
obstuprāvērunt
|
obstuprāverint
|
obstuprāverant
|
obstuprāvissent
|
obstuprāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
obstuprāvisse
|
Основа супина: obstuprāt-
Participium perfecti passivi
|
obstuprātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
obstuprātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
obstuprātum
|
Supinum II
|
obstuprātū
|
obstupro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.
Семантические свойства
править
- осквернять, позорить Lampr ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править