Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: occursitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
occursitō
|
occursitor
|
occursitem
|
occursiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
occursitas
|
occursitāris
|
occursites
|
occursitēris
|
occursitā
|
occursitare
|
3 p.
|
occursitat
|
occursitātur
|
occursitet
|
occursitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
occursitāmus
|
occursitāmur
|
occursitēmus
|
occursitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
occursitātis
|
occursitāmini
|
occursitētis
|
occursitēmini
|
occursitāte
|
occursitamini
|
3 p.
|
occursitant
|
occursitantur
|
occursitent
|
occursitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
occursitābam
|
occursitābar
|
occursitārem
|
occursitārer
|
2 p.
|
occursitābas
|
occursitabāris
|
occursitāres
|
occursitarēris
|
3 p.
|
occursitābat
|
occursitabātur
|
occursitāret
|
occursitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
occursitabāmus
|
occursitabāmur
|
occursitarēmus
|
occursitarēmur
|
2 p.
|
occursitabātis
|
occursitabamini
|
occursitarētis
|
occursitarēmini
|
3 p.
|
occursitābant
|
occursitabantur
|
occursitarent
|
occursitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
occursitābo
|
occursitabor
|
—
|
2 p.
|
occursitābis
|
occursitaberis
|
occursitāto
|
3 p.
|
occursitābit
|
occursitabitur
|
occursitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
occursitabimus
|
occursitabimur
|
—
|
2 p.
|
occursitabitis
|
occursitabimini
|
occursitatōte
|
3 p.
|
occursitabuntur
|
occursitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
occursitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
occursitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
occursitāns
|
Gerundium
|
occursitandī
|
Gerundivum
|
occursitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: occursitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
occursitāvī
|
occursitāverim
|
occursitāveram
|
occursitāvissem
|
occursitāverō
|
2 p.
|
occursitāvisti
|
occursitāveris
|
occursitāveras
|
occursitāvisses
|
occursitāveris
|
3 p.
|
occursitāvit
|
occursitāverit
|
occursitāverat
|
occursitāvisset
|
occursitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
occursitāvimus
|
occursitāverimus
|
occursitāverāmus
|
occursitāvissēmus
|
occursitāverimus
|
2 p.
|
occursitāvistis
|
occursitāveritis
|
occursitāverātis
|
occursitāvissētis
|
occursitāveritis
|
3 p.
|
occursitāvērunt
|
occursitāverint
|
occursitāverant
|
occursitāvissent
|
occursitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
occursitāvisse
|
Основа супина: occursitāt-
Participium perfecti passivi
|
occursitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
occursitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
occursitātum
|
Supinum II
|
occursitātū
|
occursito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: oc-; корень: --.
- [intens. к occurso] встречаться (alicui Sol) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править