offenso

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: offensā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	offensō	offensor	offensem	offenser	—	—
	2 p.	offensas	offensāris	offenses	offensēris	offensā	offensare
	3 p.	offensat	offensātur	offenset	offensētur	—	—
Plur.	1 p.	offensāmus	offensāmur	offensēmus	offensēmur	—	—
	2 p.	offensātis	offensāmini	offensētis	offensēmini	offensāte	offensamini
	3 p.	offensant	offensantur	offensent	offensentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	offensābam	offensābar	offensārem	offensārer
	2 p.	offensābas	offensabāris	offensāres	offensarēris
	3 p.	offensābat	offensabātur	offensāret	offensarētur
Plur.	1 p.	offensabāmus	offensabāmur	offensarēmus	offensarēmur
	2 p.	offensabātis	offensabamini	offensarētis	offensarēmini
	3 p.	offensābant	offensabantur	offensarent	offensarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	offensābo	offensabor	—
	2 p.	offensābis	offensaberis	offensāto
	3 p.	offensābit	offensabitur	offensāto
Plur.	1 p.	offensabimus	offensabimur	—
	2 p.	offensabitis	offensabimini	offensatōte
	3 p.	offensabuntur	offensanto

Infīnitivus praesentis actīvi	offensāre
Infīnitivus praesentis passīvi	offensāri
Participium praesentis actīvi	offensāns
Gerundium	offensandī
Gerundivum	offensandus, -a, -um

Основа перфекта: offensāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	offensāvī	offensāverim	offensāveram	offensāvissem	offensāverō
	2 p.	offensāvisti	offensāveris	offensāveras	offensāvisses	offensāveris
	3 p.	offensāvit	offensāverit	offensāverat	offensāvisset	offensāverit
Pl.	1 p.	offensāvimus	offensāverimus	offensāverāmus	offensāvissēmus	offensāverimus
	2 p.	offensāvistis	offensāveritis	offensāverātis	offensāvissētis	offensāveritis
	3 p.	offensāvērunt	offensāverint	offensāverant	offensāvissent	offensāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	offensāvisse

Основа супина: offensāt-

Participium perfecti passivi	offensātus, -a, -um
Participium futuri activi	offensātūrus, -a, -um
Supinum I	offensātum
Supinum II	offensātū

offenso

Глагол, первое спряжение.

Приставка: of-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. [intens. к offendo]
2. ударить (o. pulsareque aliquid Lcr); ушибить: o. caput L удариться головою;
3. (в речи) останавливаться, запинаться Q. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??