Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: pernegā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
pernegō
|
pernegor
|
pernegem
|
perneger
|
—
|
—
|
2 p.
|
pernegas
|
pernegāris
|
perneges
|
pernegēris
|
pernegā
|
pernegare
|
3 p.
|
pernegat
|
pernegātur
|
perneget
|
pernegētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
pernegāmus
|
pernegāmur
|
pernegēmus
|
pernegēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
pernegātis
|
pernegāmini
|
pernegētis
|
pernegēmini
|
pernegāte
|
pernegamini
|
3 p.
|
pernegant
|
pernegantur
|
pernegent
|
pernegentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
pernegābam
|
pernegābar
|
pernegārem
|
pernegārer
|
2 p.
|
pernegābas
|
pernegabāris
|
pernegāres
|
pernegarēris
|
3 p.
|
pernegābat
|
pernegabātur
|
pernegāret
|
pernegarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
pernegabāmus
|
pernegabāmur
|
pernegarēmus
|
pernegarēmur
|
2 p.
|
pernegabātis
|
pernegabamini
|
pernegarētis
|
pernegarēmini
|
3 p.
|
pernegābant
|
pernegabantur
|
pernegarent
|
pernegarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
pernegābo
|
pernegabor
|
—
|
2 p.
|
pernegābis
|
pernegaberis
|
pernegāto
|
3 p.
|
pernegābit
|
pernegabitur
|
pernegāto
|
Plur.
|
1 p.
|
pernegabimus
|
pernegabimur
|
—
|
2 p.
|
pernegabitis
|
pernegabimini
|
pernegatōte
|
3 p.
|
pernegabuntur
|
perneganto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
pernegāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
pernegāri
|
Participium praesentis actīvi
|
pernegāns
|
Gerundium
|
pernegandī
|
Gerundivum
|
pernegandus, -a, -um
|
Основа перфекта: pernegāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
pernegāvī
|
pernegāverim
|
pernegāveram
|
pernegāvissem
|
pernegāverō
|
2 p.
|
pernegāvisti
|
pernegāveris
|
pernegāveras
|
pernegāvisses
|
pernegāveris
|
3 p.
|
pernegāvit
|
pernegāverit
|
pernegāverat
|
pernegāvisset
|
pernegāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
pernegāvimus
|
pernegāverimus
|
pernegāverāmus
|
pernegāvissēmus
|
pernegāverimus
|
2 p.
|
pernegāvistis
|
pernegāveritis
|
pernegāverātis
|
pernegāvissētis
|
pernegāveritis
|
3 p.
|
pernegāvērunt
|
pernegāverint
|
pernegāverant
|
pernegāvissent
|
pernegāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
pernegāvisse
|
Основа супина: pernegāt-
Participium perfecti passivi
|
pernegātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
pernegātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
pernegātum
|
Supinum II
|
pernegātū
|
pernego
Глагол, первое спряжение.
Приставка: per-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- упорно отрицать Pl, Ter, C, Su etc.;
- наотрез отказывать, решительно отклонять M: Catoni praeturam negavit, consulatum pernegavit Sen Катону (народ) отказал в претуре, в консульстве же отказал наотрез. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править