praeformo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: praeformā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praeformō	praeformor	praeformem	praeformer	—	—
	2 p.	praeformas	praeformāris	praeformes	praeformēris	praeformā	praeformare
	3 p.	praeformat	praeformātur	praeformet	praeformētur	—	—
Plur.	1 p.	praeformāmus	praeformāmur	praeformēmus	praeformēmur	—	—
	2 p.	praeformātis	praeformāmini	praeformētis	praeformēmini	praeformāte	praeformamini
	3 p.	praeformant	praeformantur	praeforment	praeformentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praeformābam	praeformābar	praeformārem	praeformārer
	2 p.	praeformābas	praeformabāris	praeformāres	praeformarēris
	3 p.	praeformābat	praeformabātur	praeformāret	praeformarētur
Plur.	1 p.	praeformabāmus	praeformabāmur	praeformarēmus	praeformarēmur
	2 p.	praeformabātis	praeformabamini	praeformarētis	praeformarēmini
	3 p.	praeformābant	praeformabantur	praeformarent	praeformarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	praeformābo	praeformabor	—
	2 p.	praeformābis	praeformaberis	praeformāto
	3 p.	praeformābit	praeformabitur	praeformāto
Plur.	1 p.	praeformabimus	praeformabimur	—
	2 p.	praeformabitis	praeformabimini	praeformatōte
	3 p.	praeformabuntur	praeformanto

Infīnitivus praesentis actīvi	praeformāre
Infīnitivus praesentis passīvi	praeformāri
Participium praesentis actīvi	praeformāns
Gerundium	praeformandī
Gerundivum	praeformandus, -a, -um

Основа перфекта: praeformāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	praeformāvī	praeformāverim	praeformāveram	praeformāvissem	praeformāverō
	2 p.	praeformāvisti	praeformāveris	praeformāveras	praeformāvisses	praeformāveris
	3 p.	praeformāvit	praeformāverit	praeformāverat	praeformāvisset	praeformāverit
Pl.	1 p.	praeformāvimus	praeformāverimus	praeformāverāmus	praeformāvissēmus	praeformāverimus
	2 p.	praeformāvistis	praeformāveritis	praeformāverātis	praeformāvissētis	praeformāveritis
	3 p.	praeformāvērunt	praeformāverint	praeformāverant	praeformāvissent	praeformāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	praeformāvisse

Основа супина: praeformāt-

Participium perfecti passivi	praeformātus, -a, -um
Participium futuri activi	praeformātūrus, -a, -um
Supinum I	praeformātum
Supinum II	praeformātū

praeformo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: prae-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. заранее образовывать, преформировать (velut praeformata materia Q);
3. (пред)назначать (aliquem ad malum Tert);
4. заранее писать (в виде образца) (p. litteras infantibus Q);
5. поучать (aliquem his dictis Sil). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??