praepondero

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: praeponderā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praeponderō	praeponderor	praeponderem	praeponderer	—	—
	2 p.	praeponderas	praeponderāris	praeponderes	praeponderēris	praeponderā	praeponderare
	3 p.	praeponderat	praeponderātur	praeponderet	praeponderētur	—	—
Plur.	1 p.	praeponderāmus	praeponderāmur	praeponderēmus	praeponderēmur	—	—
	2 p.	praeponderātis	praeponderāmini	praeponderētis	praeponderēmini	praeponderāte	praeponderamini
	3 p.	praeponderant	praeponderantur	praeponderent	praeponderentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praeponderābam	praeponderābar	praeponderārem	praeponderārer
	2 p.	praeponderābas	praeponderabāris	praeponderāres	praeponderarēris
	3 p.	praeponderābat	praeponderabātur	praeponderāret	praeponderarētur
Plur.	1 p.	praeponderabāmus	praeponderabāmur	praeponderarēmus	praeponderarēmur
	2 p.	praeponderabātis	praeponderabamini	praeponderarētis	praeponderarēmini
	3 p.	praeponderābant	praeponderabantur	praeponderarent	praeponderarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	praeponderābo	praeponderabor	—
	2 p.	praeponderābis	praeponderaberis	praeponderāto
	3 p.	praeponderābit	praeponderabitur	praeponderāto
Plur.	1 p.	praeponderabimus	praeponderabimur	—
	2 p.	praeponderabitis	praeponderabimini	praeponderatōte
	3 p.	praeponderabuntur	praeponderanto

Infīnitivus praesentis actīvi	praeponderāre
Infīnitivus praesentis passīvi	praeponderāri
Participium praesentis actīvi	praeponderāns
Gerundium	praeponderandī
Gerundivum	praeponderandus, -a, -um

Основа перфекта: praeponderāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	praeponderāvī	praeponderāverim	praeponderāveram	praeponderāvissem	praeponderāverō
	2 p.	praeponderāvisti	praeponderāveris	praeponderāveras	praeponderāvisses	praeponderāveris
	3 p.	praeponderāvit	praeponderāverit	praeponderāverat	praeponderāvisset	praeponderāverit
Pl.	1 p.	praeponderāvimus	praeponderāverimus	praeponderāverāmus	praeponderāvissēmus	praeponderāverimus
	2 p.	praeponderāvistis	praeponderāveritis	praeponderāverātis	praeponderāvissētis	praeponderāveritis
	3 p.	praeponderāvērunt	praeponderāverint	praeponderāverant	praeponderāvissent	praeponderāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	praeponderāvisse

Основа супина: praeponderāt-

Participium perfecti passivi	praeponderātus, -a, -um
Participium futuri activi	praeponderātūrus, -a, -um
Supinum I	praeponderātum
Supinum II	praeponderātū

praepondero

Глагол, первое спряжение.

Приставка: prae-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. быть тяжелее, перевешивать, перетягивать (in alterum latus Ap);
3. иметь перевес, брать верх (honestas praeponderabit AG);
4. склоняться (in neutram partem Vr). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??