propagino

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: propaginā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	propaginō	propaginor	propaginem	propaginer	—	—
	2 p.	propaginas	propagināris	propagines	propaginēris	propaginā	propaginare
	3 p.	propaginat	propaginātur	propaginet	propaginētur	—	—
Plur.	1 p.	propagināmus	propagināmur	propaginēmus	propaginēmur	—	—
	2 p.	propaginātis	propagināmini	propaginētis	propaginēmini	propagināte	propaginamini
	3 p.	propaginant	propaginantur	propaginent	propaginentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	propaginābam	propaginābar	propaginārem	propaginārer
	2 p.	propaginābas	propaginabāris	propagināres	propaginarēris
	3 p.	propaginābat	propaginabātur	propagināret	propaginarētur
Plur.	1 p.	propaginabāmus	propaginabāmur	propaginarēmus	propaginarēmur
	2 p.	propaginabātis	propaginabamini	propaginarētis	propaginarēmini
	3 p.	propaginābant	propaginabantur	propaginarent	propaginarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	propaginābo	propaginabor	—
	2 p.	propaginābis	propaginaberis	propagināto
	3 p.	propaginābit	propaginabitur	propagināto
Plur.	1 p.	propaginabimus	propaginabimur	—
	2 p.	propaginabitis	propaginabimini	propaginatōte
	3 p.	propaginabuntur	propaginanto

Infīnitivus praesentis actīvi	propagināre
Infīnitivus praesentis passīvi	propagināri
Participium praesentis actīvi	propagināns
Gerundium	propaginandī
Gerundivum	propaginandus, -a, -um

Основа перфекта: propagināv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	propagināvī	propagināverim	propagināveram	propagināvissem	propagināverō
	2 p.	propagināvisti	propagināveris	propagināveras	propagināvisses	propagināveris
	3 p.	propagināvit	propagināverit	propagināverat	propagināvisset	propagināverit
Pl.	1 p.	propagināvimus	propagināverimus	propagināverāmus	propagināvissēmus	propagināverimus
	2 p.	propagināvistis	propagināveritis	propagināverātis	propagināvissētis	propagināveritis
	3 p.	propagināvērunt	propagināverint	propagināverant	propagināvissent	propagināverint

Infīnitivus perfecti actīvi	propagināvisse

Основа супина: propagināt-

Participium perfecti passivi	propaginātus, -a, -um
Participium futuri activi	propaginātūrus, -a, -um
Supinum I	propaginātum
Supinum II	propaginātū

propagino

Глагол, первое спряжение.

Приставка: pro-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. разводить (отводками) Is; перен. распространять Tert ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??