Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: propugnā-
|
|
Praesens
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
propugnō
|
propugnor
|
propugnem
|
propugner
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
propugnas
|
propugnāris
|
propugnes
|
propugnēris
|
propugnā
|
propugnare
|
| 3 p.
|
propugnat
|
propugnātur
|
propugnet
|
propugnētur
|
—
|
—
|
| Plur.
|
1 p.
|
propugnāmus
|
propugnāmur
|
propugnēmus
|
propugnēmur
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
propugnātis
|
propugnāmini
|
propugnētis
|
propugnēmini
|
propugnāte
|
propugnamini
|
| 3 p.
|
propugnant
|
propugnantur
|
propugnent
|
propugnentur
|
—
|
—
|
|
|
Imperfectum
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
propugnābam
|
propugnābar
|
propugnārem
|
propugnārer
|
| 2 p.
|
propugnābas
|
propugnabāris
|
propugnāres
|
propugnarēris
|
| 3 p.
|
propugnābat
|
propugnabātur
|
propugnāret
|
propugnarētur
|
| Plur.
|
1 p.
|
propugnabāmus
|
propugnabāmur
|
propugnarēmus
|
propugnarēmur
|
| 2 p.
|
propugnabātis
|
propugnabamini
|
propugnarētis
|
propugnarēmini
|
| 3 p.
|
propugnābant
|
propugnabantur
|
propugnarent
|
propugnarentur
|
|
|
Futūrum I
|
| Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
| Sing.
|
1 p.
|
propugnābo
|
propugnabor
|
—
|
| 2 p.
|
propugnābis
|
propugnaberis
|
propugnāto
|
| 3 p.
|
propugnābit
|
propugnabitur
|
propugnāto
|
| Plur.
|
1 p.
|
propugnabimus
|
propugnabimur
|
—
|
| 2 p.
|
propugnabitis
|
propugnabimini
|
propugnatōte
|
| 3 p.
|
propugnabuntur
|
propugnanto
|
| Infīnitivus praesentis actīvi
|
propugnāre
|
| Infīnitivus praesentis passīvi
|
propugnāri
|
| Participium praesentis actīvi
|
propugnāns
|
| Gerundium
|
propugnandī
|
| Gerundivum
|
propugnandus, -a, -um
|
Основа перфекта: propugnāv-
|
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
| Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
| Sg.
|
1 p.
|
propugnāvī
|
propugnāverim
|
propugnāveram
|
propugnāvissem
|
propugnāverō
|
| 2 p.
|
propugnāvisti
|
propugnāveris
|
propugnāveras
|
propugnāvisses
|
propugnāveris
|
| 3 p.
|
propugnāvit
|
propugnāverit
|
propugnāverat
|
propugnāvisset
|
propugnāverit
|
| Pl.
|
1 p.
|
propugnāvimus
|
propugnāverimus
|
propugnāverāmus
|
propugnāvissēmus
|
propugnāverimus
|
| 2 p.
|
propugnāvistis
|
propugnāveritis
|
propugnāverātis
|
propugnāvissētis
|
propugnāveritis
|
| 3 p.
|
propugnāvērunt
|
propugnāverint
|
propugnāverant
|
propugnāvissent
|
propugnāverint
|
| Infīnitivus perfecti actīvi
|
propugnāvisse
|
Основа супина: propugnāt-
| Participium perfecti passivi
|
propugnātus, -a, -um
|
| Participium futuri activi
|
propugnātūrus, -a, -um
|
| Supinum I
|
propugnātum
|
| Supinum II
|
propugnātū
|
propugno
Глагол, первое спряжение.
Приставка: pro-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- оказывать сопротивление, обороняться, защищаться (ex turribus Cs);
- сражаться, биться (pro aliqua re C, реже alicui rei H, Ap, Amm и aliquid PM, T, Cld): p. absentiam alicujus Su защищать кого-л. в его отсутствие. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править
