Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: relocā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
relocō
|
relocor
|
relocem
|
relocer
|
—
|
—
|
2 p.
|
relocas
|
relocāris
|
reloces
|
relocēris
|
relocā
|
relocare
|
3 p.
|
relocat
|
relocātur
|
relocet
|
relocētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
relocāmus
|
relocāmur
|
relocēmus
|
relocēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
relocātis
|
relocāmini
|
relocētis
|
relocēmini
|
relocāte
|
relocamini
|
3 p.
|
relocant
|
relocantur
|
relocent
|
relocentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
relocābam
|
relocābar
|
relocārem
|
relocārer
|
2 p.
|
relocābas
|
relocabāris
|
relocāres
|
relocarēris
|
3 p.
|
relocābat
|
relocabātur
|
relocāret
|
relocarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
relocabāmus
|
relocabāmur
|
relocarēmus
|
relocarēmur
|
2 p.
|
relocabātis
|
relocabamini
|
relocarētis
|
relocarēmini
|
3 p.
|
relocābant
|
relocabantur
|
relocarent
|
relocarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
relocābo
|
relocabor
|
—
|
2 p.
|
relocābis
|
relocaberis
|
relocāto
|
3 p.
|
relocābit
|
relocabitur
|
relocāto
|
Plur.
|
1 p.
|
relocabimus
|
relocabimur
|
—
|
2 p.
|
relocabitis
|
relocabimini
|
relocatōte
|
3 p.
|
relocabuntur
|
relocanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
relocāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
relocāri
|
Participium praesentis actīvi
|
relocāns
|
Gerundium
|
relocandī
|
Gerundivum
|
relocandus, -a, -um
|
Основа перфекта: relocāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
relocāvī
|
relocāverim
|
relocāveram
|
relocāvissem
|
relocāverō
|
2 p.
|
relocāvisti
|
relocāveris
|
relocāveras
|
relocāvisses
|
relocāveris
|
3 p.
|
relocāvit
|
relocāverit
|
relocāverat
|
relocāvisset
|
relocāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
relocāvimus
|
relocāverimus
|
relocāverāmus
|
relocāvissēmus
|
relocāverimus
|
2 p.
|
relocāvistis
|
relocāveritis
|
relocāverātis
|
relocāvissētis
|
relocāveritis
|
3 p.
|
relocāvērunt
|
relocāverint
|
relocāverant
|
relocāvissent
|
relocāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
relocāvisse
|
Основа супина: relocāt-
Participium perfecti passivi
|
relocātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
relocātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
relocātum
|
Supinum II
|
relocātū
|
reloco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- ставить на место, вправлять (articulum CA);
- вновь арендовать (aliquid Dig). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править