Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: renuntiā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
renuntiō
|
renuntior
|
renuntiem
|
renuntier
|
—
|
—
|
2 p.
|
renuntias
|
renuntiāris
|
renunties
|
renuntiēris
|
renuntiā
|
renuntiare
|
3 p.
|
renuntiat
|
renuntiātur
|
renuntiet
|
renuntiētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
renuntiāmus
|
renuntiāmur
|
renuntiēmus
|
renuntiēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
renuntiātis
|
renuntiāmini
|
renuntiētis
|
renuntiēmini
|
renuntiāte
|
renuntiamini
|
3 p.
|
renuntiant
|
renuntiantur
|
renuntient
|
renuntientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
renuntiābam
|
renuntiābar
|
renuntiārem
|
renuntiārer
|
2 p.
|
renuntiābas
|
renuntiabāris
|
renuntiāres
|
renuntiarēris
|
3 p.
|
renuntiābat
|
renuntiabātur
|
renuntiāret
|
renuntiarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
renuntiabāmus
|
renuntiabāmur
|
renuntiarēmus
|
renuntiarēmur
|
2 p.
|
renuntiabātis
|
renuntiabamini
|
renuntiarētis
|
renuntiarēmini
|
3 p.
|
renuntiābant
|
renuntiabantur
|
renuntiarent
|
renuntiarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
renuntiābo
|
renuntiabor
|
—
|
2 p.
|
renuntiābis
|
renuntiaberis
|
renuntiāto
|
3 p.
|
renuntiābit
|
renuntiabitur
|
renuntiāto
|
Plur.
|
1 p.
|
renuntiabimus
|
renuntiabimur
|
—
|
2 p.
|
renuntiabitis
|
renuntiabimini
|
renuntiatōte
|
3 p.
|
renuntiabuntur
|
renuntianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
renuntiāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
renuntiāri
|
Participium praesentis actīvi
|
renuntiāns
|
Gerundium
|
renuntiandī
|
Gerundivum
|
renuntiandus, -a, -um
|
Основа перфекта: renuntiāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
renuntiāvī
|
renuntiāverim
|
renuntiāveram
|
renuntiāvissem
|
renuntiāverō
|
2 p.
|
renuntiāvisti
|
renuntiāveris
|
renuntiāveras
|
renuntiāvisses
|
renuntiāveris
|
3 p.
|
renuntiāvit
|
renuntiāverit
|
renuntiāverat
|
renuntiāvisset
|
renuntiāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
renuntiāvimus
|
renuntiāverimus
|
renuntiāverāmus
|
renuntiāvissēmus
|
renuntiāverimus
|
2 p.
|
renuntiāvistis
|
renuntiāveritis
|
renuntiāverātis
|
renuntiāvissētis
|
renuntiāveritis
|
3 p.
|
renuntiāvērunt
|
renuntiāverint
|
renuntiāverant
|
renuntiāvissent
|
renuntiāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
renuntiāvisse
|
Основа супина: renuntiāt-
Participium perfecti passivi
|
renuntiātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
renuntiātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
renuntiātum
|
Supinum II
|
renuntiātū
|
renuntio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- приносить известие, возвещать, доносить, сообщать, уведомлять (alicui aliquid или de aliqua re C etc.); докладывать (aliquid ad senatum C; in concilium L): r. legationem C дать отчёт о выполнении поручения;
- объявлять, провозглашать (aliquem consulem C); указывать, называть (hostium numerum C);
- расторгать, прекращать (condicionem C; r. alicui amicitiam L; societatem и societati Dig); отказываться, отрекаться, отклонять (alicui rei): r. rebus humanis или mundo Eccl уйти от мирских дел;
- отказываться от приглашения (r. ad aliquem Pl; ad cenam Sen). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править