Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: relinqu-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
relinquō
|
relinquor
|
relinquam
|
relinquar
|
—
|
—
|
2 p.
|
relinquis
|
relinqueris
|
relinquas
|
relinquāris
|
relinque
|
relinquere
|
3 p.
|
relinquit
|
relinquitur
|
relinquat
|
relinquātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
relinquimus
|
relinquimur
|
relinquāmus
|
relinquāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
relinquitis
|
relinquimini
|
relinquātis
|
relinquamini
|
relinquite
|
relinquimini
|
3 p.
|
relinquunt
|
relinquuntur
|
relinquant
|
relinquantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
relinquēbam
|
relinquēbar
|
relinquerem
|
relinquerer
|
2 p.
|
relinquēbas
|
relinquebāris
|
relinqueres
|
relinquerēris
|
3 p.
|
relinquēbat
|
relinquebātur
|
relinqueret
|
relinquerētur
|
Plur.
|
1 p.
|
relinquebāmus
|
relinquebāmur
|
relinquerēmus
|
relinquerēmur
|
2 p.
|
relinquebātis
|
relinquebamini
|
relinquerētis
|
relinquerēmini
|
3 p.
|
relinquēbant
|
relinquebantur
|
relinquerent
|
relinquerentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
relinquam
|
relinquar
|
—
|
2 p.
|
relinques
|
relinquēris
|
relinquito
|
3 p.
|
relinquet
|
relinquētur
|
relinquito
|
Plur.
|
1 p.
|
relinquēmus
|
relinquēmur
|
—
|
2 p.
|
relinquētis
|
relinquemini
|
relinquitōte
|
3 p.
|
relinquentur
|
relinquunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
relinquĕre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
relinqui
|
Participium praesentis actīvi
|
relinquens
|
Gerundium
|
relinquendi
|
Gerundivum
|
relinquendus, -a, -um
|
Основа перфекта: relīqu-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
relīquī
|
relīquerim
|
relīqueram
|
relīquissem
|
relīquerō
|
2 p.
|
relīquisti
|
relīqueris
|
relīqueras
|
relīquisses
|
relīqueris
|
3 p.
|
relīquit
|
relīquerit
|
relīquerat
|
relīquisset
|
relīquerit
|
Pl.
|
1 p.
|
relīquimus
|
relīquerimus
|
relīquerāmus
|
relīquissēmus
|
relīquerimus
|
2 p.
|
relīquistis
|
relīqueritis
|
relīquerātis
|
relīquissētis
|
relīqueritis
|
3 p.
|
relīquērunt
|
relīquerint
|
relīquerant
|
relīquissent
|
relīquerint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
relīquisse
|
Основа супина: relict-
Participium perfecti passivi
|
relictus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
relictūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
relictum
|
Supinum II
|
relictū
|
re-lin-quo
Глагол, третье спряжение.
Приставка: re-; корень: -li-n-qu-; окончание: -o.
Семантические свойства
править
- оставлять ◆ Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis : non quomodo mundus dat, ego do vobis. Non turbetur cor vestrum, neque formidet. — Мир оставляю вам, мир Мой даю вам; не так, как мир дает, Я даю вам. Да не смущается сердце ваше и да не устрашается. «Евангелие от Иоанна», 14:27 // «Вульгата»
- оставаться где-либо ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- предоставлять, разрешать, позволять что-либо сделать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- бросать; покидать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- обходить молчанием, не упоминать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова
править
Происходит от re- «обратно; опять, снова; против», далее из неустановленной формы + linquere «оставлять».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править