ĉirkaŭforĝi
Эсперанто править
Морфологические и синтаксические свойства править
| инф. | усл. | повелит. | |
| ĉirkaŭfórĝi | ĉirkaŭfórĝus | ĉirkaŭfórĝu | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | ĉirkaŭfórĝis | ĉirkaŭfórĝas | ĉirkaŭfórĝos |
| Прич. | ĉirkaŭforĝínta | ĉirkaŭforĝánta | ĉirkaŭforĝónta |
| Прич.страд. | ĉirkaŭforĝíta | ĉirkaŭforĝáta | ĉirkaŭforĝóta |
| Субст. прич. | ĉirkaŭforĝínto | ĉirkaŭforĝánto | ĉirkaŭforĝónto |
| Субст. прич.страд. | ĉirkaŭforĝíto | ĉirkaŭforĝáto | ĉirkaŭforĝóto |
| Деепр. | ĉirkaŭforĝínte | ĉirkaŭforĝánte | ĉirkaŭforĝónte |
| Деепр.страд. | ĉirkaŭforĝíte | ĉirkaŭforĝáte | ĉirkaŭforĝóte |
ĉir-kaŭ-fór-ĝi
Переходный глагол. ĉirkaŭforĝi
Глагол, переходный
Приставка ĉirkaŭ-, корень forĝ-, окончание -i
Произношение править
- МФА: [ʧir.kaw.ˈfɔr.ʤi]