ĉirkaŭvolvi

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

	инф.	усл.	повелит.
	ĉirkaŭvólvi	ĉirkaŭvólvus	ĉirkaŭvólvu
	прош.	наст.	буд.
Глагол	ĉirkaŭvólvis	ĉirkaŭvólvas	ĉirkaŭvólvos
Прич.	ĉirkaŭvolvínta	ĉirkaŭvolvánta	ĉirkaŭvolvónta
Прич.страд.	ĉirkaŭvolvíta	ĉirkaŭvolváta	ĉirkaŭvolvóta
Субст. прич.	ĉirkaŭvolvínto	ĉirkaŭvolvánto	ĉirkaŭvolvónto
Субст. прич.страд.	ĉirkaŭvolvíto	ĉirkaŭvolváto	ĉirkaŭvolvóto
Деепр.	ĉirkaŭvolvínte	ĉirkaŭvolvánte	ĉirkaŭvolvónte
Деепр.страд.	ĉirkaŭvolvíte	ĉirkaŭvolváte	ĉirkaŭvolvóte

ĉir-kaŭ-vól-vi

Переходный глагол. ĉirkaŭvolvi

Глагол, переходный

Приставка ĉirkaŭ-, корень volv-, окончание -i

Произношение

• МФА: [ʧir.kaw.ˈvɔl.vi]

Семантические свойства

Значение

обвить