ѹчєничь

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	ѹчєничь	ѹчєничє	ѹчєничꙗ
Р.	ѹчєничꙗ	ѹчєничꙗ	ѹчєничѧ
Д.	ѹчєничю	ѹчєничю	ѹчєничи
В.	ѹчєничь	ѹчєничє	ѹчєничѭ
Тв.	ѹчєничємь	ѹчєничємь	ѹчєничєѭ
М.	ѹчєничи	ѹчєничи	ѹчєничи
дв. ч. Им.—В. ѹчєничꙗ ѹчєничи ѹчєничи Р.—М. ѹчєничю ѹчєничю ѹчєничю Д.—Тв. ѹчєничєма ѹчєничєма ѹчєничꙗма
мн. ч. Им. ѹчєничи ѹчєничꙗ ѹчєничѧ Р. ѹчєничь ѹчєничь ѹчєничь Д. ѹчєничємъ ѹчєничємъ ѹчєничꙗмъ В. ѹчєничѩ ѹчєничꙗ ѹчєничѩ Тв. ѹчєничи ѹчєничи ѹчєничꙗми М. ѹчєничихъ ѹчєничихъ ѹчєничꙗхъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	ѹчєничии	ѹчєничѥѥ	ѹчєничꙗꙗ
Р.	ѹчєничѥго	ѹчєничѥго	ѹчєничѩѩ
Д.	ѹчєничюѥмѹ	ѹчєничюѥмѹ	ѹчєничии
В.	ѹчєничии	ѹчєничѥѥ	ѹчєничѭѭ
Тв.	ѹчєничиимь	ѹчєничиимь	ѹчєничѥѭ
М.	ѹчєничиѥмь	ѹчєничиѥмь	ѹчєничии
дв. ч. Им.—В. ѹчєничꙗꙗ ѹчєничии ѹчєничии Р.—М. ѹчєничюю ѹчєничюю ѹчєничюю Д.—Тв. ѹчєничиима ѹчєничиима ѹчєничиима
мн. ч. Им. ѹчєничии ѹчєничꙗꙗ ѹчєничѩѩ Р. ѹчєничиихъ ѹчєничиихъ ѹчєничиихъ Д. ѹчєничиимъ ѹчєничиимъ ѹчєничиимъ В. ѹчєничѩѩ ѹчєничꙗꙗ ѹчєничѩѩ Тв. ѹчєничиими ѹчєничиими ѹчєничиими М. ѹчєничиихъ ѹчєничиихъ ѹчєничиихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. ученика ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??