ырыу

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	ырыу	ырыуҙар
Прит.	ырыуҙың	ырыуҙарҙың
Д.	ырыуға	ырыуҙарға
В.	ырыуҙы	ырыуҙарҙы
М.	ырыуҙа	ырыуҙарҙа
Исх.	ырыуҙан	ырыуҙарҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е ырыуым ырыуыбыҙ 2-е ырыуың ырыуығыҙ 3-е ырыуы ырыуы

ы·рыу

Существительное.

корень: -ырыу-

Произношение

• МФА: [ɯ̞ˈrɯ̞w]

Семантические свойства

Значение

1. род, племя (родовой) ◆ Ырыуына күрә йолаһы. — По традиции племени.

Антонимы

1. —

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Происходит от пратюркск. *urug «семя; ребенок; род, племя; родственники».