өзүмчүл

Киргизский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	өзүмчүл	өзүмчүлдөр
Прит.	өзүмчүлдүн	өзүмчүлдөрдүн
Н.	өзүмчүлгө	өзүмчүлдөргө
В.	өзүмчүлдү	өзүмчүлдөрдү
М.	өзүмчүлдө	өзүмчүлдөрдө
Исх.	өзүмчүлдөн	өзүмчүлдөрдөн
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е өзүмчүлүм өзүмчүлүбүз 2-е өзүмчүлүң өзүмчүлүңөр 2 веж. өзүмчүлүңүз өзүмчүлүңүздөр 3-е өзүмчүлү өзүмчүлү

ө-зүм-чүл

Существительное.

Корень: -өзүм-; суффикс: -чүл.

Произношение

• МФА: ед. ч. [øzym't͡ʃyl], мн. ч. [øzym't͡ʃyl'dør]

Семантические свойства

Значение

1. эгоист, себялюбец (эгоистичный) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Антонимы

1. өзгөчүл

Гиперонимы

1. ?

Гипонимы

1. ?

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: өзүмчүлдүк местоимения: мен

Этимология

От мест. өз (сам) + окончание -үм + аффикс -чүл