Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: conflagrā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conflagrō
|
conflagror
|
conflagrem
|
conflagrer
|
—
|
—
|
2 p.
|
conflagras
|
conflagrāris
|
conflagres
|
conflagrēris
|
conflagrā
|
conflagrare
|
3 p.
|
conflagrat
|
conflagrātur
|
conflagret
|
conflagrētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
conflagrāmus
|
conflagrāmur
|
conflagrēmus
|
conflagrēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
conflagrātis
|
conflagrāmini
|
conflagrētis
|
conflagrēmini
|
conflagrāte
|
conflagramini
|
3 p.
|
conflagrant
|
conflagrantur
|
conflagrent
|
conflagrentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conflagrābam
|
conflagrābar
|
conflagrārem
|
conflagrārer
|
2 p.
|
conflagrābas
|
conflagrabāris
|
conflagrāres
|
conflagrarēris
|
3 p.
|
conflagrābat
|
conflagrabātur
|
conflagrāret
|
conflagrarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
conflagrabāmus
|
conflagrabāmur
|
conflagrarēmus
|
conflagrarēmur
|
2 p.
|
conflagrabātis
|
conflagrabamini
|
conflagrarētis
|
conflagrarēmini
|
3 p.
|
conflagrābant
|
conflagrabantur
|
conflagrarent
|
conflagrarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
conflagrābo
|
conflagrabor
|
—
|
2 p.
|
conflagrābis
|
conflagraberis
|
conflagrāto
|
3 p.
|
conflagrābit
|
conflagrabitur
|
conflagrāto
|
Plur.
|
1 p.
|
conflagrabimus
|
conflagrabimur
|
—
|
2 p.
|
conflagrabitis
|
conflagrabimini
|
conflagratōte
|
3 p.
|
conflagrabuntur
|
conflagranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
conflagrāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
conflagrāri
|
Participium praesentis actīvi
|
conflagrāns
|
Gerundium
|
conflagrandī
|
Gerundivum
|
conflagrandus, -a, -um
|
Основа перфекта: conflagrāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
conflagrāvī
|
conflagrāverim
|
conflagrāveram
|
conflagrāvissem
|
conflagrāverō
|
2 p.
|
conflagrāvisti
|
conflagrāveris
|
conflagrāveras
|
conflagrāvisses
|
conflagrāveris
|
3 p.
|
conflagrāvit
|
conflagrāverit
|
conflagrāverat
|
conflagrāvisset
|
conflagrāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
conflagrāvimus
|
conflagrāverimus
|
conflagrāverāmus
|
conflagrāvissēmus
|
conflagrāverimus
|
2 p.
|
conflagrāvistis
|
conflagrāveritis
|
conflagrāverātis
|
conflagrāvissētis
|
conflagrāveritis
|
3 p.
|
conflagrāvērunt
|
conflagrāverint
|
conflagrāverant
|
conflagrāvissent
|
conflagrāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
conflagrāvisse
|
Основа супина: conflagrāt-
Participium perfecti passivi
|
conflagrātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
conflagrātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
conflagrātum
|
Supinum II
|
conflagrātū
|
con-flag-rō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства
править
- сгорать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править