Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: decantā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decantō
|
decantor
|
decantem
|
decanter
|
—
|
—
|
2 p.
|
decantas
|
decantāris
|
decantes
|
decantēris
|
decantā
|
decantare
|
3 p.
|
decantat
|
decantātur
|
decantet
|
decantētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
decantāmus
|
decantāmur
|
decantēmus
|
decantēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
decantātis
|
decantāmini
|
decantētis
|
decantēmini
|
decantāte
|
decantamini
|
3 p.
|
decantant
|
decantantur
|
decantent
|
decantentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decantābam
|
decantābar
|
decantārem
|
decantārer
|
2 p.
|
decantābas
|
decantabāris
|
decantāres
|
decantarēris
|
3 p.
|
decantābat
|
decantabātur
|
decantāret
|
decantarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
decantabāmus
|
decantabāmur
|
decantarēmus
|
decantarēmur
|
2 p.
|
decantabātis
|
decantabamini
|
decantarētis
|
decantarēmini
|
3 p.
|
decantābant
|
decantabantur
|
decantarent
|
decantarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
decantābo
|
decantabor
|
—
|
2 p.
|
decantābis
|
decantaberis
|
decantāto
|
3 p.
|
decantābit
|
decantabitur
|
decantāto
|
Plur.
|
1 p.
|
decantabimus
|
decantabimur
|
—
|
2 p.
|
decantabitis
|
decantabimini
|
decantatōte
|
3 p.
|
decantabuntur
|
decantanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
decantāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
decantāri
|
Participium praesentis actīvi
|
decantāns
|
Gerundium
|
decantandī
|
Gerundivum
|
decantandus, -a, -um
|
Основа перфекта: decantāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
decantāvī
|
decantāverim
|
decantāveram
|
decantāvissem
|
decantāverō
|
2 p.
|
decantāvisti
|
decantāveris
|
decantāveras
|
decantāvisses
|
decantāveris
|
3 p.
|
decantāvit
|
decantāverit
|
decantāverat
|
decantāvisset
|
decantāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
decantāvimus
|
decantāverimus
|
decantāverāmus
|
decantāvissēmus
|
decantāverimus
|
2 p.
|
decantāvistis
|
decantāveritis
|
decantāverātis
|
decantāvissētis
|
decantāveritis
|
3 p.
|
decantāvērunt
|
decantāverint
|
decantāverant
|
decantāvissent
|
decantāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
decantāvisse
|
Основа супина: decantāt-
Participium perfecti passivi
|
decantātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
decantātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
decantātum
|
Supinum II
|
decantātū
|
dē-can-tō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства
править
- распевать, пропеть , кончать пение ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править