Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: efflagitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
efflagitō
|
efflagitor
|
efflagitem
|
efflagiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
efflagitas
|
efflagitāris
|
efflagites
|
efflagitēris
|
efflagitā
|
efflagitare
|
3 p.
|
efflagitat
|
efflagitātur
|
efflagitet
|
efflagitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
efflagitāmus
|
efflagitāmur
|
efflagitēmus
|
efflagitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
efflagitātis
|
efflagitāmini
|
efflagitētis
|
efflagitēmini
|
efflagitāte
|
efflagitamini
|
3 p.
|
efflagitant
|
efflagitantur
|
efflagitent
|
efflagitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
efflagitābam
|
efflagitābar
|
efflagitārem
|
efflagitārer
|
2 p.
|
efflagitābas
|
efflagitabāris
|
efflagitāres
|
efflagitarēris
|
3 p.
|
efflagitābat
|
efflagitabātur
|
efflagitāret
|
efflagitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
efflagitabāmus
|
efflagitabāmur
|
efflagitarēmus
|
efflagitarēmur
|
2 p.
|
efflagitabātis
|
efflagitabamini
|
efflagitarētis
|
efflagitarēmini
|
3 p.
|
efflagitābant
|
efflagitabantur
|
efflagitarent
|
efflagitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
efflagitābo
|
efflagitabor
|
—
|
2 p.
|
efflagitābis
|
efflagitaberis
|
efflagitāto
|
3 p.
|
efflagitābit
|
efflagitabitur
|
efflagitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
efflagitabimus
|
efflagitabimur
|
—
|
2 p.
|
efflagitabitis
|
efflagitabimini
|
efflagitatōte
|
3 p.
|
efflagitabuntur
|
efflagitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
efflagitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
efflagitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
efflagitāns
|
Gerundium
|
efflagitandī
|
Gerundivum
|
efflagitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: efflagitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
efflagitāvī
|
efflagitāverim
|
efflagitāveram
|
efflagitāvissem
|
efflagitāverō
|
2 p.
|
efflagitāvisti
|
efflagitāveris
|
efflagitāveras
|
efflagitāvisses
|
efflagitāveris
|
3 p.
|
efflagitāvit
|
efflagitāverit
|
efflagitāverat
|
efflagitāvisset
|
efflagitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
efflagitāvimus
|
efflagitāverimus
|
efflagitāverāmus
|
efflagitāvissēmus
|
efflagitāverimus
|
2 p.
|
efflagitāvistis
|
efflagitāveritis
|
efflagitāverātis
|
efflagitāvissētis
|
efflagitāveritis
|
3 p.
|
efflagitāvērunt
|
efflagitāverint
|
efflagitāverant
|
efflagitāvissent
|
efflagitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
efflagitāvisse
|
Основа супина: efflagitāt-
Participium perfecti passivi
|
efflagitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
efflagitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
efflagitātum
|
Supinum II
|
efflagitātū
|
efflagito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.
Семантические свойства
править
- настоятельно требовать, усиленно просить (aliquid ab aliquo C, L, T etc.): e. aliquem ad destinatam poenam Ap подвергать кого-л. назначенной каре. ◆ […] detestabilis libertas artis librariae ad scripta quaelibet edenda in vulgus, quam tanto convicio audent nonnulli efflagitare ac promovere. — […] ужасная свобода печати, направленная на издание каких бы то ни было писаний среди народа, которой таким шумом некоторые осмеливаются настоятельно требовать и которую осмеливаются развивать. Григорий XVI, «Mirari vos», 1832 г. [источник — [1]]
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править