possideo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: possidē-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	possideō	possideor	possideam	possidear	—	—
	2 p.	possides	possidēris	possideas	possideāris	posside	possidere
	3 p.	possidet	possidētur	possideat	possideātur	—	—
Plur.	1 p.	possidēmus	possidēmur	possideāmus	possideāmur	—	—
	2 p.	possidētis	possidemini	possideātis	possideamini	possidēte	possidemini
	3 p.	possident	possidentur	possideant	possideantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	possidēbam	possidēbar	possidērem	possidērer
	2 p.	possidēbas	possidebāris	possidēres	possiderēris
	3 p.	possidēbat	possidebātur	possidēret	possiderētur
Plur.	1 p.	possidebāmus	possidebāmur	possiderēmus	possiderēmur
	2 p.	possidebātis	possidebamini	possiderētis	possiderēmini
	3 p.	possidēbant	possidebantur	possiderent	possiderentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	possidēbo	possidēbor	—
	2 p.	possidēbis	possideberis	possidēto
	3 p.	possidēbit	possidebitur	possidēto
Plur.	1 p.	possidebimus	possidebimur	—
	2 p.	possidebitis	possidebimini	possidetōte
	3 p.	possidebuntur	possidento

Infīnitivus praesentis actīvi	possidēre
Infīnitivus praesentis passīvi	possidēri
Participium praesentis actīvi	possidens
Gerundium	possidendi
Gerundivum	possidendus, -a, -um

Основа перфекта: possēd-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	possēdī	possēderim	possēderam	possēdissem	possēderō
	2 p.	possēdisti	possēderis	possēderas	possēdisses	possēderis
	3 p.	possēdit	possēderit	possēderat	possēdisset	possēderit
Pl.	1 p.	possēdimus	possēderimus	possēderāmus	possēdissēmus	possēderimus
	2 p.	possēdistis	possēderitis	possēderātis	possēdissētis	possēderitis
	3 p.	possēdērunt	possēderint	possēderant	possēdissent	possēderint

Infīnitivus perfecti actīvi	possēdisse

Основа супина: possess-

Participium perfecti passivi	possessus, -a, -um
Participium futuri activi	possessūrus, -a, -um
Supinum I	possessum
Supinum II	possessū

pos-si-de·o

Глагол, второе спряжение.

Корень: -pos-; корень: -side-; окончание: -o.

Семантические свойства

Значение

1. обладать, владеть, иметь ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. занимать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: possessor прилагательные: potis глаголы: sedeo

Этимология

Происходит от potis «могущественный» + sedere «сидеть, восседать»??.