Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: scelerā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
scelerō
|
sceleror
|
scelerem
|
scelerer
|
—
|
—
|
2 p.
|
sceleras
|
scelerāris
|
sceleres
|
scelerēris
|
scelerā
|
scelerare
|
3 p.
|
scelerat
|
scelerātur
|
sceleret
|
scelerētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
scelerāmus
|
scelerāmur
|
scelerēmus
|
scelerēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
scelerātis
|
scelerāmini
|
scelerētis
|
scelerēmini
|
scelerāte
|
sceleramini
|
3 p.
|
scelerant
|
scelerantur
|
scelerent
|
scelerentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
scelerābam
|
scelerābar
|
scelerārem
|
scelerārer
|
2 p.
|
scelerābas
|
scelerabāris
|
scelerāres
|
scelerarēris
|
3 p.
|
scelerābat
|
scelerabātur
|
scelerāret
|
scelerarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
scelerabāmus
|
scelerabāmur
|
scelerarēmus
|
scelerarēmur
|
2 p.
|
scelerabātis
|
scelerabamini
|
scelerarētis
|
scelerarēmini
|
3 p.
|
scelerābant
|
scelerabantur
|
scelerarent
|
scelerarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
scelerābo
|
scelerabor
|
—
|
2 p.
|
scelerābis
|
sceleraberis
|
scelerāto
|
3 p.
|
scelerābit
|
scelerabitur
|
scelerāto
|
Plur.
|
1 p.
|
scelerabimus
|
scelerabimur
|
—
|
2 p.
|
scelerabitis
|
scelerabimini
|
sceleratōte
|
3 p.
|
scelerabuntur
|
sceleranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
scelerāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
scelerāri
|
Participium praesentis actīvi
|
scelerāns
|
Gerundium
|
scelerandī
|
Gerundivum
|
scelerandus, -a, -um
|
Основа перфекта: scelerāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
scelerāvī
|
scelerāverim
|
scelerāveram
|
scelerāvissem
|
scelerāverō
|
2 p.
|
scelerāvisti
|
scelerāveris
|
scelerāveras
|
scelerāvisses
|
scelerāveris
|
3 p.
|
scelerāvit
|
scelerāverit
|
scelerāverat
|
scelerāvisset
|
scelerāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
scelerāvimus
|
scelerāverimus
|
scelerāverāmus
|
scelerāvissēmus
|
scelerāverimus
|
2 p.
|
scelerāvistis
|
scelerāveritis
|
scelerāverātis
|
scelerāvissētis
|
scelerāveritis
|
3 p.
|
scelerāvērunt
|
scelerāverint
|
scelerāverant
|
scelerāvissent
|
scelerāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
scelerāvisse
|
Основа супина: scelerāt-
Participium perfecti passivi
|
scelerātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
scelerātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
scelerātum
|
Supinum II
|
scelerātū
|
sce-le-ro
Глагол, первое спряжение.
Корень: -sceler-; окончание: -o.
Семантические свойства
править
- осквернять злодеянием, запятнать преступлением ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- отравлять, напоить ядом ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
Родственные слова
править
Происходит от Шаблон:этимология:scelerare
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править