Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: coepĭ-
|
|
Praesens
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
coepiō
|
coepior
|
coepiam
|
coepiar
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
coepis
|
coeperis
|
coepias
|
coepiāris
|
coepe
|
coepere
|
| 3 p.
|
coepit
|
coepitur
|
coepiat
|
coepiātur
|
—
|
—
|
| Plur.
|
1 p.
|
coepimus
|
coepimur
|
coepiāmus
|
coepiāmur
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
coepitis
|
coepimini
|
coepiātis
|
coepiāmini
|
coepite
|
coeperēmini
|
| 3 p.
|
coepiunt
|
coepiuntur
|
coepiant
|
coepiantur
|
—
|
—
|
|
|
Imperfectum
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
coepiēbam
|
coepiebar
|
coeperem
|
coeperer
|
| 2 p.
|
coepiēbas
|
coepiebāris
|
coeperes
|
coeperēris
|
| 3 p.
|
coepiēbat
|
coepiebātur
|
coeperet
|
coeperētur
|
| Plur.
|
1 p.
|
coepiebāmus
|
coepiebāmur
|
coeperēmus
|
coeperēmur
|
| 2 p.
|
coepiebātis
|
coepiebamini
|
coeperētis
|
coeperēmini
|
| 3 p.
|
coepiēbant
|
coepiebantur
|
coeperent
|
coeperentur
|
|
|
Futūrum I
|
| Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
| Sing.
|
1 p.
|
coepiam
|
coepiar
|
—
|
| 2 p.
|
coepiēs
|
coepiēris
|
coepito
|
| 3 p.
|
coepiet
|
coepiētur
|
coepito
|
| Plur.
|
1 p.
|
coepiēmus
|
coepiēmur
|
—
|
| 2 p.
|
coepiētis
|
coepiēmini
|
coepitōte
|
| 3 p.
|
coepiēntur
|
coepiunto
|
| Infīnitivus praesentis actīvi
|
coepĕre
|
| Infīnitivus praesentis passīvi
|
coepi
|
| Participium praesentis actīvi
|
coepiens
|
| Gerundium
|
coepiendi
|
| Gerundivum
|
coepiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: coep-
|
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
| Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
| Sg.
|
1 p.
|
coepī
|
coeperim
|
coeperam
|
coepissem
|
coeperō
|
| 2 p.
|
coepisti
|
coeperis
|
coeperas
|
coepisses
|
coeperis
|
| 3 p.
|
coepit
|
coeperit
|
coeperat
|
coepisset
|
coeperit
|
| Pl.
|
1 p.
|
coepimus
|
coeperimus
|
coeperāmus
|
coepissēmus
|
coeperimus
|
| 2 p.
|
coepistis
|
coeperitis
|
coeperātis
|
coepissētis
|
coeperitis
|
| 3 p.
|
coepērunt
|
coeperint
|
coeperant
|
coepissent
|
coeperint
|
| Infīnitivus perfecti actīvi
|
coepisse
|
Основа супина: coept-
| Participium perfecti passivi
|
coeptus, -a, -um
|
| Participium futuri activi
|
coeptūrus, -a, -um
|
| Supinum I
|
coeptum
|
| Supinum II
|
coeptū
|
coepio
Глагол, третье спряжение.
Приставка: co-; корень: --.
Семантические свойства
править
- начинать, приниматься, предпринимать, приступать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова
править
Происходит от Шаблон:этимология:coepere
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править
