Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: defensitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
defensitō
|
defensitor
|
defensitem
|
defensiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
defensitas
|
defensitāris
|
defensites
|
defensitēris
|
defensitā
|
defensitare
|
3 p.
|
defensitat
|
defensitātur
|
defensitet
|
defensitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
defensitāmus
|
defensitāmur
|
defensitēmus
|
defensitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
defensitātis
|
defensitāmini
|
defensitētis
|
defensitēmini
|
defensitāte
|
defensitamini
|
3 p.
|
defensitant
|
defensitantur
|
defensitent
|
defensitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
defensitābam
|
defensitābar
|
defensitārem
|
defensitārer
|
2 p.
|
defensitābas
|
defensitabāris
|
defensitāres
|
defensitarēris
|
3 p.
|
defensitābat
|
defensitabātur
|
defensitāret
|
defensitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
defensitabāmus
|
defensitabāmur
|
defensitarēmus
|
defensitarēmur
|
2 p.
|
defensitabātis
|
defensitabamini
|
defensitarētis
|
defensitarēmini
|
3 p.
|
defensitābant
|
defensitabantur
|
defensitarent
|
defensitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
defensitābo
|
defensitabor
|
—
|
2 p.
|
defensitābis
|
defensitaberis
|
defensitāto
|
3 p.
|
defensitābit
|
defensitabitur
|
defensitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
defensitabimus
|
defensitabimur
|
—
|
2 p.
|
defensitabitis
|
defensitabimini
|
defensitatōte
|
3 p.
|
defensitabuntur
|
defensitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
defensitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
defensitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
defensitāns
|
Gerundium
|
defensitandī
|
Gerundivum
|
defensitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: defensitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
defensitāvī
|
defensitāverim
|
defensitāveram
|
defensitāvissem
|
defensitāverō
|
2 p.
|
defensitāvisti
|
defensitāveris
|
defensitāveras
|
defensitāvisses
|
defensitāveris
|
3 p.
|
defensitāvit
|
defensitāverit
|
defensitāverat
|
defensitāvisset
|
defensitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
defensitāvimus
|
defensitāverimus
|
defensitāverāmus
|
defensitāvissēmus
|
defensitāverimus
|
2 p.
|
defensitāvistis
|
defensitāveritis
|
defensitāverātis
|
defensitāvissētis
|
defensitāveritis
|
3 p.
|
defensitāvērunt
|
defensitāverint
|
defensitāverant
|
defensitāvissent
|
defensitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
defensitāvisse
|
Основа супина: defensitāt-
Participium perfecti passivi
|
defensitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
defensitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
defensitātum
|
Supinum II
|
defensitātū
|
dē-fēn-si-tō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства
править
- часто защищать , постоянно брать под свою защиту ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править