abripio

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: abripĭ-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	abripiō	abripior	abripiam	abripiar	—	—
	2 p.	abripis	abriperis	abripias	abripiāris	abripe	abripere
	3 p.	abripit	abripitur	abripiat	abripiātur	—	—
Plur.	1 p.	abripimus	abripimur	abripiāmus	abripiāmur	—	—
	2 p.	abripitis	abripimini	abripiātis	abripiāmini	abripite	abriperēmini
	3 p.	abripiunt	abripiuntur	abripiant	abripiantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	abripiēbam	abripiebar	abriperem	abriperer
	2 p.	abripiēbas	abripiebāris	abriperes	abriperēris
	3 p.	abripiēbat	abripiebātur	abriperet	abriperētur
Plur.	1 p.	abripiebāmus	abripiebāmur	abriperēmus	abriperēmur
	2 p.	abripiebātis	abripiebamini	abriperētis	abriperēmini
	3 p.	abripiēbant	abripiebantur	abriperent	abriperentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	abripiam	abripiar	—
	2 p.	abripiēs	abripiēris	abripito
	3 p.	abripiet	abripiētur	abripito
Plur.	1 p.	abripiēmus	abripiēmur	—
	2 p.	abripiētis	abripiēmini	abripitōte
	3 p.	abripiēntur	abripiunto

Infīnitivus praesentis actīvi	abripĕre
Infīnitivus praesentis passīvi	abripi
Participium praesentis actīvi	abripiens
Gerundium	abripiendi
Gerundivum	abripiendus, -a, -um

Основа перфекта: abripu-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	abripuī	abripuerim	abripueram	abripuissem	abripuerō
	2 p.	abripuisti	abripueris	abripueras	abripuisses	abripueris
	3 p.	abripuit	abripuerit	abripuerat	abripuisset	abripuerit
Pl.	1 p.	abripuimus	abripuerimus	abripuerāmus	abripuissēmus	abripuerimus
	2 p.	abripuistis	abripueritis	abripuerātis	abripuissētis	abripueritis
	3 p.	abripuērunt	abripuerint	abripuerant	abripuissent	abripuerint

Infīnitivus perfecti actīvi	abripuisse

Основа супина: abrept-

Participium perfecti passivi	abreptus, -a, -um
Participium futuri activi	abreptūrus, -a, -um
Supinum I	abreptum
Supinum II	abreptū

ab-ri-pi-o

Глагол, третье спряжение.

Приставка: ab-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. поспешно уносить, утаскивать, тащить, брать с бою, захватывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. грабить, похищать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
3. умыкать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Происходит от ??