consimți

Румынский

Морфологические и синтаксические свойства

	Modul indicativ
	Prezent	Imperfect	Perfectul compus	Viitorul I
Eu	consimt	consimțeam	am consimțit	voi consimți
Tu	consimți	consimțeai	ai consimțit	vei consimți
El Ea	consimte	consimțea	a consimțit	va consimți
Noi	consimțim	consimțeam	am consimțit	vom consimți
Voi Dumneavoastră	consimțiți	consimțeați	ați consimțit	veți consimți
Ei Ele	consimt	consimțeau	au consimțit	vor consimți
	Conjunctiv, p. 3
	să consimtă
	Participiu
	consimțit
	Gerunziu
	consimțind

con-sim-ți

Глагол, 4-е спряжение.

Приставка: con-; корень: -simț-; окончание: -i.

Произношение

• МФА: [konsim't͡si]

Семантические свойства

Значение

1. соглашаться ◆ El a consimțit cu mine. — Он согласился со мной.

Синонимы

1. fi de acord

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: simț, consimțământ глаголы: simți

Этимология

От лат. consentire «соглашаться», далее из cum (варианты co-, com-, con-) «с, вместе» + sentire «чувствовать; узнавать; думать», далее из праиндоевр. *sent- «идти».

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

• cine tace consimte = молчание - знак согласия