Морфологические и синтаксические свойства
править
падеж |
ед. ч. |
мн. ч. |
муж. р. | ср. р. | жен. р. |
Им. | четырёхвалентный | четырёхвалентное | четырёхвалентная | четырёхвалентные |
Р. | четырёхвалентного | четырёхвалентного | четырёхвалентной | четырёхвалентных |
Д. | четырёхвалентному | четырёхвалентному | четырёхвалентной | четырёхвалентным |
В. |
одуш. | четырёхвалентного | четырёхвалентное | четырёхвалентную | четырёхвалентных |
неод. |
четырёхвалентный |
четырёхвалентные |
Т. | четырёхвалентным | четырёхвалентным | четырёхвалентной четырёхвалентною | четырёхвалентными |
П. | четырёхвалентном | четырёхвалентном | четырёхвалентной | четырёхвалентных |
Кратк. форма | четырёхвалентен | четырёхвалентно | четырёхвалентна | четырёхвалентны |
че-ты-рёх-ва-ле́нт-ный
Прилагательное, относительное, тип склонения по классификации А. Зализняка — 1*a.
Корень: -четыр-; интерфикс: -ёх-; корень: -валент-; суффикс: -н; окончание: -ый.
- МФА: [t͡ɕɪtɨˈrʲɵxvɐˈlʲentnɨɪ̯]
Семантические свойства
править
- хим. имеющий валентность, равную четырём ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
Родственные слова
править
Из четырёх- + -валентный;
- первая часть — из праслав. *čеtуrе, от кот. в числе прочего произошли: др.-русск., ст.-слав. четыре м., четыри ж. (ср. род), русск. четыре, укр. чоти́ри, болг. че́тире, че́тири, сербохорв. чѐтири, словенск. četírje, četíri, štírjе м., štíri ж., ср. р., чешск. čtyři, čtуrу, словацк. štyri, польск. сztеrу, в.-луж. štyrjo, štyri, н.-луж. styrjo, styri, полабск. céter; восходит к праиндоевр. *kwetwer-;
- вторая часть — из лат. valentia «сила, крепость», из valere «быть сильным, иметь возможность, стоить» (восходит к праиндоевр. *wal- «быть сильным»).
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править