godność

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	godność	godności
Р.	godności	godności
Д.	godności	godnościom
В.	godność	godności
Тв.	godnością	godnościami
М.	godności	godnościach
Зв.	godności	godności

god-ność

Существительное, женский род.

Корень: --.

Произношение

• МФА: [ˈɡɔdnɔɕʨ̑] 

  (файл)

Семантические свойства

Значение

1. достоинство (самоуважение) ◆ Każdy ma poczucie godności.
2. должность ◆ Mój dziadek piastował wysokie godności.
3. устарев. фамилия ◆ Jak pana godność?

Синонимы

1. honor, duma
2. tytuł, urząd

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: godny (муж.) прилагательные: godny, godnościowy наречия: godnie

Этимология

Происходит от ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

• uwłaczać godności
• piastować godność