Морфологические и синтаксические свойстваПравить
Основа инфекта: aufer-
|
Praesens
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
auferō
|
auferor
|
auferam
|
auferar
|
—
|
—
|
---|
2 p.
|
aufers
|
auferris
|
auferas
|
auferāris
|
aufer
|
auferre
|
---|
3 p.
|
aufert
|
aufertur
|
auferat
|
auferātur
|
—
|
—
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
aufertimus
|
auferimur
|
auferāmus
|
auferāmur
|
—
|
—
|
---|
2 p.
|
aufertis
|
auferimini
|
auferātis
|
auferāmini
|
auferte
|
auferimini
|
---|
3 p.
|
auferunt
|
auferuntur
|
auferant
|
auferantur
|
—
|
—
|
---|
|
Imperfectum
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
auferēbam
|
auferēbar
|
auferrem
|
auferrer
|
---|
2 p.
|
auferēbas
|
auferebāris
|
auferres
|
auferrēris
|
---|
3 p.
|
auferēbat
|
auferebātur
|
auferret
|
auferrētur
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
auferebāmus
|
auferebāmur
|
auferrēmus
|
auferrēmur
|
---|
2 p.
|
auferebātis
|
auferebamini
|
auferrētis
|
auferrēmini
|
---|
3 p.
|
auferēbant
|
auferebantur
|
auferrent
|
auferrēntur
|
---|
|
Futūrum I
|
---|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
auferam
|
auferar
|
—
|
---|
2 p.
|
auferes
|
auferēris
|
auferito
|
---|
3 p.
|
auferet
|
auferētur
|
auferito
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
auferēmus
|
auferēmur
|
—
|
---|
2 p.
|
auferētis
|
auferemini
|
auferitōte
|
---|
3 p.
|
auferentur
|
auferunto
|
---|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
auferre
|
---|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
auferri
|
---|
Participium praesentis actīvi
|
auferens
|
---|
Gerundium
|
auferendi
|
---|
Gerundivum
|
auferendus, -a, -um
|
---|
Основа перфекта: abtul-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
---|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
---|
Sg.
|
1 p.
|
abtulī
|
abtulerim
|
abtuleram
|
abtulissem
|
abtulerō
|
---|
2 p.
|
abtulisti
|
abtuleris
|
abtuleras
|
abtulisses
|
abtuleris
|
---|
3 p.
|
abtulit
|
abtulerit
|
abtulerat
|
abtulisset
|
abtulerit
|
---|
Pl.
|
1 p.
|
abtulimus
|
abtulerimus
|
abtulerāmus
|
abtulissēmus
|
abtulerimus
|
---|
2 p.
|
abtulistis
|
abtuleritis
|
abtulerātis
|
abtulissētis
|
abtuleritis
|
---|
3 p.
|
abtulērunt
|
abtulerint
|
abtulerant
|
abtulissent
|
abtulerint
|
---|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
abtulisse
|
---|
Основа супина: ablāt-
Participium perfecti passivi
|
ablātus, -a, -um
|
---|
Participium futuri activi
|
ablātūrus, -a, -um
|
---|
Supinum I
|
ablātum
|
---|
Supinum II
|
ablātū
|
---|
aufero
Глагол (неправильный).
Приставка: au-; корень: -fer-; окончание: -o.
Семантические свойстваПравить
- уносить, убирать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- увлекать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- отнимать, похищать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- лишать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- отрезать, отсекать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- снимать, утолять (боль и т. п.) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- умерщвлять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- отделять, разобщать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- получать, доставать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- достигать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
Родственные словаПравить
Происходит от a (варианты: ab, abs) «от, из» + ferre «носить», из праиндоевр. *bher- «брать, носить».
Фразеологизмы и устойчивые сочетанияПравить