spytać

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

	будущ.	прош.	повелит.
Я	spytam	spytałem spytałam spytałom	—
Ты	spytasz	spytałeś spytałaś spytałoś	spytaj
Он Она Оно	spyta	spytał spytała spytało	niech spyta
Мы	spytamy	spytaliśmy spytałyśmy	spytajmy
Вы	spytacie	spytaliście spytałyście	spytajcie
Они	spytają	spytali spytały	spytajcie

spy-tać

Глагол.

Корень: --.

Произношение

• МФА: [ˈspɨtaʨ̑]

Семантические свойства

Значение

1. спросить ◆ Ajent handlowy, który, z obowiązków stanowiska, potrzebował mieć o kupcach wiadomości wszechstronne i wyczerpujące, przeniósł swoję butelkę i szklankę do stołu radcy i topiąc słodkie spojrzenie w jego załzawionych oczach, spytał zniżonym głosem: — Przepraszam, ale... dlaczego pan radca nazywa Wokulskiego waryatem?... — Торговый агент, которому по роду его службы требовались всесторонние и исчерпывающие сведения о купцах, пересел вместе со своей бутылкой и кружкой к столу советника и, умильно заглядывая в его слезящиеся глаза, спросил понизив голос: - Прошу прощения, но... почему вы, господин советник, изволите называть Вокульского безумцем? Болеслав Прус, «Кукла» (1887–1890) / перевод Н. Модзелевской, 1949 (цитата из Библиотеки Максима Мошкова, см. Список литературы) (цитата из польской Викитеки Lalka (Prus)/Tom I/I)
   Звук примера:
   

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??