Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: effer-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
efferō
|
efferor
|
efferam
|
efferar
|
—
|
—
|
2 p.
|
effers
|
efferris
|
efferas
|
efferāris
|
effer
|
efferre
|
3 p.
|
effert
|
effertur
|
efferat
|
efferātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
effertimus
|
efferimur
|
efferāmus
|
efferāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
effertis
|
efferimini
|
efferātis
|
efferāmini
|
efferte
|
efferimini
|
3 p.
|
efferunt
|
efferuntur
|
efferant
|
efferantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
efferēbam
|
efferēbar
|
efferrem
|
efferrer
|
2 p.
|
efferēbas
|
efferebāris
|
efferres
|
efferrēris
|
3 p.
|
efferēbat
|
efferebātur
|
efferret
|
efferrētur
|
Plur.
|
1 p.
|
efferebāmus
|
efferebāmur
|
efferrēmus
|
efferrēmur
|
2 p.
|
efferebātis
|
efferebamini
|
efferrētis
|
efferrēmini
|
3 p.
|
efferēbant
|
efferebantur
|
efferrent
|
efferrēntur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
efferam
|
efferar
|
—
|
2 p.
|
efferes
|
efferēris
|
efferito
|
3 p.
|
efferet
|
efferētur
|
efferito
|
Plur.
|
1 p.
|
efferēmus
|
efferēmur
|
—
|
2 p.
|
efferētis
|
efferemini
|
efferitōte
|
3 p.
|
efferentur
|
efferunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
efferre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
efferri
|
Participium praesentis actīvi
|
efferens
|
Gerundium
|
efferendi
|
Gerundivum
|
efferendus, -a, -um
|
Основа перфекта: extul-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
extulī
|
extulerim
|
extuleram
|
extulissem
|
extulerō
|
2 p.
|
extulisti
|
extuleris
|
extuleras
|
extulisses
|
extuleris
|
3 p.
|
extulit
|
extulerit
|
extulerat
|
extulisset
|
extulerit
|
Pl.
|
1 p.
|
extulimus
|
extulerimus
|
extulerāmus
|
extulissēmus
|
extulerimus
|
2 p.
|
extulistis
|
extuleritis
|
extulerātis
|
extulissētis
|
extuleritis
|
3 p.
|
extulērunt
|
extulerint
|
extulerant
|
extulissent
|
extulerint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
extulisse
|
Основа супина: ēlāt-
Participium perfecti passivi
|
ēlātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
ēlātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
ēlātum
|
Supinum II
|
ēlātū
|
ef-fe-rō
Глагол (неправильный).
Приставка: ef-; корень: -fer-; окончание: -o.
Семантические свойства
править
- выносить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- вывозить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- издавать, испускать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- приносить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- хоронить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- претерпевать, выносить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- вносить, записывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- произносить, выражать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- делать известным, разглашать, распространять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- уносить, увлекать, завлекать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- воздвигать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- поднимать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- возвысить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- превозносить, прославлять, хвалить ◆ Quamobrem istis hominibus, qui plus aequo vires efferunt humanae rationis, ostendere oportet, […] — Вот почему этим людям, которые более чем нужно превозносят силы человеческого разума, следует показать, что […] Пий IX, «Singulari quadam», 1854 г.
-
-
-
-
Родственные слова
править
Происходит от Шаблон:этимология:effere
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править
Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: efferā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
efferō
|
efferor
|
efferem
|
efferer
|
—
|
—
|
2 p.
|
efferas
|
efferāris
|
efferes
|
efferēris
|
efferā
|
efferare
|
3 p.
|
efferat
|
efferātur
|
efferet
|
efferētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
efferāmus
|
efferāmur
|
efferēmus
|
efferēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
efferātis
|
efferāmini
|
efferētis
|
efferēmini
|
efferāte
|
efferamini
|
3 p.
|
efferant
|
efferantur
|
efferent
|
efferentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
efferābam
|
efferābar
|
efferārem
|
efferārer
|
2 p.
|
efferābas
|
efferabāris
|
efferāres
|
efferarēris
|
3 p.
|
efferābat
|
efferabātur
|
efferāret
|
efferarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
efferabāmus
|
efferabāmur
|
efferarēmus
|
efferarēmur
|
2 p.
|
efferabātis
|
efferabamini
|
efferarētis
|
efferarēmini
|
3 p.
|
efferābant
|
efferabantur
|
efferarent
|
efferarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
efferābo
|
efferabor
|
—
|
2 p.
|
efferābis
|
efferaberis
|
efferāto
|
3 p.
|
efferābit
|
efferabitur
|
efferāto
|
Plur.
|
1 p.
|
efferabimus
|
efferabimur
|
—
|
2 p.
|
efferabitis
|
efferabimini
|
efferatōte
|
3 p.
|
efferabuntur
|
efferanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
efferāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
efferāri
|
Participium praesentis actīvi
|
efferāns
|
Gerundium
|
efferandī
|
Gerundivum
|
efferandus, -a, -um
|
Основа перфекта: efferāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
efferāvī
|
efferāverim
|
efferāveram
|
efferāvissem
|
efferāverō
|
2 p.
|
efferāvisti
|
efferāveris
|
efferāveras
|
efferāvisses
|
efferāveris
|
3 p.
|
efferāvit
|
efferāverit
|
efferāverat
|
efferāvisset
|
efferāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
efferāvimus
|
efferāverimus
|
efferāverāmus
|
efferāvissēmus
|
efferāverimus
|
2 p.
|
efferāvistis
|
efferāveritis
|
efferāverātis
|
efferāvissētis
|
efferāveritis
|
3 p.
|
efferāvērunt
|
efferāverint
|
efferāverant
|
efferāvissent
|
efferāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
efferāvisse
|
Основа супина: efferāt-
Participium perfecti passivi
|
efferātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
efferātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
efferātum
|
Supinum II
|
efferātū
|
ef-fe-rō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.
Семантические свойства
править
- делать диким, свирепым ◆ speciem oris effere — придавать лицу свирепый вид Тит Ливий
- приводить в бешенство, озлоблять ◆ Ea caedes efferavit Thebanos. Тит Ливий ◆ dolore efferatus — обезумевший от боли Квинт Курций Руф
- придавать вид (форму) дикого животного ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
Происходит от прилагательного efferus, далее от ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править